دستگاه بافندگی حلقوی دو سر دنده جرسی سایز بدنه

ریب ۱×۱ توسط دو سری سوزن از دستگاه بافندگی حلقوی دابل جرسی به اندازه بدنه تولید می‌شود که به طور متناوب بین یکدیگر قرار گرفته یا دروازه‌ای می‌شوند. ریب ۱×۱ رها شده از نظر تئوری دو برابر ضخامت و نصف عرض یک پارچه ساده معادل است، اما دو برابر بیشتر از عرض آن کشسانی قابل بازیابی دارد. در عمل، ریب ۱×۱ معمولاً تقریباً ۳۰ درصد در مقایسه با عرض بافت خود رها می‌شود.
پارچه‌ی ۱×۱ با حلقه‌های متناوبی از دو طرف، متعادل می‌شود؛ بنابراین هنگام برش، صاف و بدون پیچ و تاب قرار می‌گیرد. تولید این پارچه نسبت به پارچه‌ی ساده گران‌تر است و ساختار سنگین‌تری دارد. ماشین بافندگی حلقوی جرسی دابل ریب کاف به اندازه‌ی بدن، به نخ ظریف‌تری نسبت به ماشین ساده‌ی مشابه نیاز دارد. مانند تمام پارچه‌های پودی، می‌توان آن را از انتهای بافته شده، با کشیدن سر حلقه‌های آزاد به پشت هر کوک، از حالت اولیه خارج کرد. این پارچه در یک جهت و بقیه در جهت مخالف کشیده می‌شوند، در حالی که حلقه‌های پارچه‌ی ساده همیشه در یک جهت، از رویه‌ی فنی به پشت فنی، کشیده می‌شوند.
دنده را نمی‌توان از انتهای بافته شده اول، بدون تغییر شکل، تشخیص داد زیرا
حلقه‌های سینکر به طور محکم توسط شبکه عرضی بین حلقه‌های جلویی و عقبی مهار می‌شوند. این ویژگی، همراه با خاصیت ارتجاعی آن، پارچه‌های دنده‌ای را به ویژه برای قسمت‌های انتهایی پارچه، رویه جوراب، سرآستین، حاشیه دنده لباس و بندکشی ژاکت‌های بافتنی مناسب می‌کند. پارچه‌های دنده‌ای از اندازه بدن، کشسان و خوش‌فرم هستند و گرما را بهتر از پارچه‌های ساده حفظ می‌کنند.