ماشین بافندگی حلقوی عمدتاً از یک مکانیزم انتقال، یک مکانیزم هدایت نخ، یک مکانیزم تشکیل حلقه، یک مکانیزم کنترل، یک مکانیزم کشش و یک مکانیزم کمکی تشکیل شده است (7). هر مکانیزم با یکدیگر همکاری میکند و در نتیجه فرآیند بافندگی مانند جمع کردن، حصیربافی، بسته شدن، دورگیری، حلقه پیوسته، خم شدن، جدا کردن حلقه و تشکیل حلقه را انجام میدهد (8-9). پیچیدگی این فرآیند، نظارت بر وضعیت انتقال نخ را به دلیل الگوهای مختلف انتقال نخ که ناشی از تنوع پارچهها است، دشوارتر میکند. به عنوان مثال، در مورد ماشینهای لباس زیر بافتنی، اگرچه شناسایی ویژگیهای انتقال نخ در هر مسیر دشوار است، اما قطعات یکسان هنگام بافتن هر قطعه پارچه تحت یک برنامه الگوی یکسان، ویژگیهای انتقال نخ یکسانی دارند و ویژگیهای لرزش نخ از تکرارپذیری خوبی برخوردار است، به طوری که میتوان با مقایسه وضعیت لرزش نخ در همان قطعات بافندگی حلقوی پارچه، عیوبی مانند پارگی نخ را تعیین کرد.
این مقاله یک سیستم نظارت بر وضعیت نخ ماشین پود خارجی خودآموز را بررسی میکند که شامل یک کنترلکننده سیستم و یک حسگر تشخیص وضعیت نخ است، شکل 1 را ببینید. اتصال ورودی و خروجی
فرآیند بافندگی میتواند با سیستم کنترل اصلی هماهنگ شود. حسگر وضعیت نخ، سیگنال فوتوالکتریک را با استفاده از اصل حسگر نور مادون قرمز پردازش میکند و ویژگیهای حرکت نخ را در زمان واقعی دریافت کرده و آنها را با مقادیر صحیح مقایسه میکند. کنترلکننده سیستم با تغییر سیگنال سطح پورت خروجی، اطلاعات هشدار را ارسال میکند و سیستم کنترل ماشین بافندگی حلقوی، سیگنال هشدار را دریافت کرده و ماشین را برای توقف کنترل میکند. در عین حال، کنترلکننده سیستم میتواند حساسیت هشدار و تحمل خطای هر حسگر وضعیت نخ را از طریق گذرگاه RS-485 تنظیم کند.
نخ از طریق حسگر تشخیص وضعیت نخ، از نخ سیلندری روی قاب نخ به سوزن منتقل میشود. هنگامی که سیستم کنترل اصلی دستگاه پود دایرهای، برنامه الگو را اجرا میکند، سیلندر سوزن شروع به چرخش میکند و سوزن، همراه با سایر سیلندرها، روی مکانیزم تشکیل حلقه در یک مسیر مشخص حرکت میکند تا بافت را تکمیل کند. در حسگر تشخیص وضعیت نخ، سیگنالهایی که منعکس کننده ویژگیهای لرزش نخ هستند، جمعآوری میشوند.
زمان ارسال: ۲۲ مه ۲۰۲۳